رنگین شدن آمنیون طی1تا3 ساعت بعد از دفع مکونیوم (مدفوع جنین) مشاهده می شود.

چنانچه مدت تماس طولانی باشد، کوریون،بند ناف ، ودسیدوا (بافت زیرین جفت ) نیزرنگین خواهندشد.دفع مکونیوم قبل ازموعد به دلایل مختلفی اتفاق می افتد.انقباض تونیک اسفنکتر(حلقه ای عضلانی که دردهانه یک منفذ قراردارد) مقعدی و فقدان پریستالتیسم (حرکات ) روده ای مانع از دفع مکونیوم می شود .بنابراین دفع مکونیوم در جنین های پره ترم (نارس)، که مکانیسم گوارشی آنهاکامل نشده ، بسیارنادراست . ولی در جنین پست ترم (خیلی رسیده) ، که دستگاه گوارش بطورکامل رشدنموده، دفع مکونیوم بطورطبیعی دیده شده و در30% موارد همراه با مکونیال شدن آمنیون (کیسه آب) است. تحریک واگ ، ناشی از فشار بر بند ناف یا سر جنین،درفقدان دیسترس جنین می تواند باعث دفع مکونیوم شود . در نهایت آنکه دفع مکونیم در اسیدوز جنین ، ضربان غیرطبیعی قلب جنین ونمره آپگار(یک مقیاس عددی است که براساس رنگ پوست جنین، حرکات دست وپا،تعدادضربان قلب وتنفس ، به ارزیابی وضعیت تندرستی جنین کمک می کند) پایین ، دیده می شود.چنانچه مایع مکونیال قبل یا طی زایمان به داخل مجاری تنفسی واردشود، مجاری تنفسی مسدودودرنتیجه جنین دچارهیپوکسی شدید ، التهاب و عفونت ( سندرم آسپیراسیون مکونیوم ) خواهدشد . آمبولی مایع آمنیون (ورودمایع آمنیون به داخل خون )، حاوی مکونیوم ، احتمال مرگ ومیر مادر را در اثر نارسایی قلبی ـ تنفسی و کوآگولوپاتی مصرفی به شدت افزایش می دهد.همچنین خطر متریت (التهاب بافت رحم) نفاسی ناشی از مایع آمنیونی حاوی مکونیوم ، دو تا چهار برابربیشتراست .