تخمک گذاری ازهفته 3 بعدزایمان، حتی درزنان شیرده ،شروع می شود.زمان آن به متغییرهای بیولوژیک ونیزشدت شیردهی مادربستگی دارد.

طی بستری بایددرموردروش های جلوگیری آموزش لازم داده شود. قاعدگی ، درفقدان شیردهی، معمولا طی 6تا8 هفته شروع خواهدشد هرچندکه زمان آن رانمی توان بسادگی پیش بینی نمود.تخمک گذاری درتنها 20% زنان قبل ازاولین قاعدگی اتفاق می افتد.اندکی ازبیماران نیزپس اززایمان دچارخونریزی کم تامتوسط بطورمتناوب می شوند.معمولا تخمک گذاری بطورمتوسط 7 هفته ، معمولا 5 تا11 هفته ، بعد اززایمان شروع می شود.گرچه قبل از28 روزگی نیزگزارش شده است. بنابراین طی دوره 6 هفته ای نفاس ، احتمال بارداری وجوددارد.لذازنان فعال جنسی طی دوره نفاس که نمی خواهندباردارشوند، بایداز روش های ضدبارداری استفاده کنند.البته این روش به همگان توصیه نمی شود.

قرص ضدبارداری حاوی فقط پروژستین (مینی پیل ، دپوی مدروکسی پروژسترون یا ایمپلانت پروژستین ) ، تاثیری برکیفیت یاکمیت شیرندارد.ضدبارداری های استروژن – پروژستین احتمالا سبب کاهش مقدارشیرشده ولی درشرایط خاصی می توان ازآن برای مادران شیرده استفاده کرد.