مري يك لوله عضلاني تو خالي حاوی دو نوع عضله مخطط ( يك سوم پرگزیمال) و عضله صاف( دو سوم دیستال) واقع در بين دو اسفنكتر است .

این اسنفكترها در فواصل بلع غذا، منقبض هستند . لقمه غذا با ورود به مری ، با يكسري انقباضات هماهنگ ( دودی اولیه) به پايين رانده مي شود. انقباض بخشي از مري كه بالای لقمه غذامی باشد تحت تاثیراستیل کولین و شل شدن قطعه پايين لقمه توسط اكسيد نيتريك (NO) ) و پيتيد وازواکتیو روده (VIP )صورت مي گيرد .

علايم بيماري مري

سوزش سردل (پیروزیس ) شابعترين علامت بيماري مري بوده و بیشتر به صورت احساس سوزش در اپي گاستر توصیف می شود كه بسوی قفسه سينه انتشار مي يابد . سوزش سردل، علامت اصلي رفلاکس   معده به مري ( گاستروازوفاژیال) بوده و معمولا بعد از غذا ، زمانی که بیمار طاقباز خوابیده ، و يا بعد از افزايش فشار داخل شکم ( خم شدن يا بلند كردن جسم) اتفاق می افتد . برخی موادغذائی ، همچون غذاهاي چرب يا تند و شكلات ،می توانند سبب سوزش دل شوند. معمولا این علامت بطورموقت توسط آنتی اسید برطرف می شود.

ديس فاژي : به معنی اشکال در بلع بوده و بيمار شاکی است كه لقمه غذاگير كرده یا بتدریج پايين مي رود. هرچندکه بیماربه محل گیرکردن لقمه درگردن یاقفسه سینه اشاره می کند امااین نقطه ارتباط چندانی با محل واقعی انسداد ندارد. ديس فاژي به علت انسداد مكانيكي مري، التهاب مخاط مري و يا اختلال در موتیلیته مری می باشد.

اودینوفاژی : یا بلع دردناك بیشتر دراثر ازوفاژيت عفوني يا اولسر هاي مري بعلت قرص ایجادشده و به ندرت در بيماري ناشي از اسيد ديده مي شود.

درد قفسه سينه : نيز ممكن است علامت بيماري مري باشد، که اغلب در اثر رفلاکس   معده به مری يا اختلال حرکتی مری ايجاد مي شود .ويژگي هاي تیپیک آنژین قلبی مانند انتشار دردبه گردن و فك ، تسكين با نيترات ( که به حرکت مری کمک می کند )، و شروع درد بدنبال فعاليت ممكن است در رفلاکس مري نيز ديده شوند. با اين حال دردی كه بيمار را از خواب بيدار كند ، دردي كه با آنتي اسيد برطرف شود ، يا دردی كه چندين ساعت ، بدون همراهی با سایرعلائم ، طول بكشد در بيمار ی واقعی قلب نادر بوده و بيشتر بیانگر بیماری مري می باشد.