سندرم لیما نقطه مقابل سندرم استکهلم است.

در این سندرمآدم‌رباها، بیش از حد نگران سرونوشت و رنج و عذاب آدم‌هایی می‌شوند که آنها راربوده‌اند.در سال ۹۶، ۱۵ عضو یک جنبش انقلابی در لیما، پایتخت پرو دستبه آدم‌ربایی زدند. آنها صدها نفر از افراد شرکت‌کننده در مهمانی سفیر ژاپن در پرورا به گروگان گرفتند. در بین مهمان‌ها دیپلمات‌ها، مقامات دولتی و ارتشی وبازرگان‌ها دیده می‌شد. اما آنها از این موقعیت استثنایی و افراد مهمی که در اختیار داشتند، استفادهنکردند و ظرف چند روز بیشتر گروگان‌ها را آزاد کردند. رئیس‌جمهور آینده پرو و مادررئیس‌جمهور فعلی پرو جزو کسانی بودند که آزاد شدند. گروگان‌گیری چند ماه ادامه پیداکرد و باقی گروگان‌ها با حمله کماندوها، آزاد شدند.