یک بیماری بسیار نادر است و. به زبان ساده به موردی اطلاق می شود که در آن؛ بیمار زبان مادری خود را با لهجه ای بیگانه سخن بگوید به نحوی که فرد پس از یک حادثه مثلا یک صدمه ی مغزی؛ لهجه اش به طور غیر ارادی تغییر می کند.

در هنگام برخورد با این سندرم یکی از اولین و مکررترین ویژگیهای مذکور همان نادر بودن آن است که کاملا آن رامشخص می کند.

این بیماری می‌تواند بر اثر وارد شدن ضربه‌ای به مغز یا حتی یك حمله‌ میگرنی یا سكته به وجود ‌آید. پس از آن، بیمار در حقیقت دچار یك مشكل زبانی می‌شود و دیگر قادر به خلاص شدن از آن لهجه نیست. سندرم لهجه زبان خارجی باعث افسردگی و اضطراب می‌شود. یكی ازعواقب آن بروزافسردگی وانزوا درفربیماراست.كسی كه گفتار معمولی زبان بومی خود را از دست می‌دهد، تا حدودی قسمتی از شخصیت خود را نیز از دست می‌دهد، زیرا این سندروم باعث می شود که ، ملودی زبان فرد بیمار نیز تغییر ‌كند. به همین خاطر كسانی كه گفتاردرمانی می‌كنند، تلاش دارند كه روی گفتاراین بیماران كار كنند؛ تا اینكه بتوانند به آهنگ پیشین صدای آنها نزدیك شوند.

معروفترین مورد این بیماری در زمان جنگ جهانی دوم رخ داد. در آن زمان یك خانم نروژی پس از مجروح شدن ناحیه‌ای از سرش دچار این بیماری شد. در پی این حادثه وی دیگر زبان نروژی را با لهجه آلمانی صحبت می‌كرد. به همین دلیل اطرافیان وی به او گمان جاسوسی برای آلمان ها داشتند. برای این بیماری كه نخستین بار در سال ۱۹۰۷ میلادی كشف شد تاكنون هیچ راه درمانی پیدا نشده است. متخصصان هنوز شناخت كاملی از این بیماری ندارند. ولی آنها گمان می‌برند كه صدمه‌های كوچك در قسمت چپ مغز انسان می‌تواند به این بیماری منجر شود. این قسمت از مغز دارای ناحیه‌ای است كه مختص توانایی صحبت كردن است.